Met een allergie op reis in Azië: zo doe je dat

Het was werkelijk een wéreld die voor me open ging. Ik, Miss Mega Allergisch, kon éten op een food court in AZIË. Nu vraag je je vast af waarom dat zo bijzonder is, maar járen geleden had ik me tegen laten houden door m’n Grote Allergie en ging ik no way met een allergie op reis. Ik zou never nooit naar het buitenland gaan en vreemd voedsel proberen om létterlijk mijn leven op het spel te zetten. Sterker nog: ik at niet eens in restaurants in Néderland.

Deed ik dat wel, dan werd ik met de ambulance afgevoerd (geen grap). Het leek alsof koks, serveersters me niet begrepen. Alsof ik vervelend of lastig was. Alsof ik me aanstelde. Moeilijk deed. Oh, weer zo één die niets lust. Of gewoon zeggen dat je het begrijpt, maar vervolgens wel gewoon geroosterd stokbrood bij m’n tapas serveren en een gezellig potje pinda’s op tafel zetten (terwijl je net aangeeft dat je ja, inderdaad, allergisch bent voor gluten en dat zit in bróód, ja). En die pinda’s? Zucht. Het kwam op mij over alsof er geen enkele kennis over voedsel aanwezig was (?) en tonnen aan onbegrip tegenover allergieën.

Hoe zou dat dan wel niet in een andere taal gaan?!

MET EEN ALLERGIE OP REIS IN AZIË

Goed, terug naar Azië. Vreemde talen, vreemde producten. Hoe ga ik dit overleven? Letterlijk. Wat als er iets in m’n eten zit en ik hier dadelijk helemaal in shock raak? Ik heb m’n allergieën laten vertalen naar het Chinees, Thais en Indonesisch maar dan nog: zou je wel goed begrepen worden?

Soms dachten ze dat ik vegetarisch was (nee) of dat ik het niet lust (‘you no like?’). En zeiden ze dat ze het begrepen, maar topten ze het gerecht alsnog af met noten (allergie-alarm). En wat als ze er iets doorheen roeren zonder dat je het ziet of ruikt? Je wil niet sterven aan een allergische reactie. Maar je wil wel eten. En wel nu.

Als ik één ding heb geleerd van Azië, is dat ze daar het voedsel écht begrijpen. Van Thailand tot Indonesië tot China. Ze zijn de héle dag bezig met eten. Maken. Verzamelen. Produceren. Het komt op mij over alsof ze meer kennis hebben van voedsel. Van ingrediënten.

Meestal begrepen ze mijn allergieën meteen (hoe te gek). Zij hebben echt een wereld voor me geopend. ZO intens lekker kunnen eten. Zulke nieuwe smaken ontdekt. En vaak zonder al te grote zorgen (want vertrouw een ander je leven maar eens toe).

Echt, mijn dank gaat uit naar Azië. En ik wil alle Allergischen oproepen om NIET BANG te zijn en gewoon naar Azië te gaan! Vertaal je allergieën, neem genoeg medicijnen mee, maar heb vooral vertrouwen. En gá.

DWARS DOOR DIE ANGST HEEN

Goed, maar voordat ik dit allemaal wist, had ik graag wat meer (voor)kennis gehad van de Aziatische keuken. Voordat ik in m’n uppie naar de andere kant van de wereld vertrok en het maar ‘gewoon ging ervaren’. Vragen als: ‘wat voor olie gebruiken ze?’, ‘Wat zijn hoofd-ingrediënten?’, ‘Doen ze echt overal noten doorheen?’ bleven maar door mijn hoofd malen. En zonder fatsoenlijke kennis raad je maar wat: veel rijst, kip? Noten, ei?

En daar ligt het gevaar. Door maar wat aan te nemen praat je jezelf onnodig angst aan (note to self) en ga je panikeren zonder dat je het ooit geprobeerd hebt. Ja, ik snap je. Echt. Je bent bang. Het is ook ongelooflijk eng. Wat als je niets kunt eten? Wat als je ziek wordt? Het is een enorm risico. Maar daardoor ga jij niet thuisblijven. Je gaat je niet veilig thuis verschuilen omdat jij een allergie hebt. Er is een hele wereld out there die wacht om ontdekt te worden. En jij gaat. Desnoods leef je alleen maar op bananen. Of chips. Kan mij het schelen. Je gaat absoluut niet thuisblijven omdat je allergisch bent.

Haal adem, bereid je goed voor en gá. Stap dat vliegtuig in – met je eigen vertrouwde bakkie food. En GÁ

MET EEN ALLERGIE OP REIS? ZO DOE JE DAT!

Oké, tijd om je ballen bij elkaar te rapen en te gáán. Printscreen de hele bende hieronder, zorg dat je voorbereid bent en gáát.

✈ Laat je allergieën vertalen – zoals de Miss Mega Card (een persoonlijk allergiepasje met jouw allergieën erop, ook voor in je telefoon) – en draag deze pas altijd bij je;

✈ Zorg voor jezelf en neem je vertrouwde eten mee (vooral in het vliegtuig, maar ook voor op bestemming);

✈ Ga je lang op reis? Sla een voorraad vertrouwde producten in en sleep die mee. Ja, deed ik ook in mijn backpack. Liep ik daar met glutenvrije broden;

✈ Ga je uit eten: wees serieus over je allergie en zorg dat je begrepen wordt (ja, ik ga echt dood als ik dit eet);

✈ Begrijpen ze je niet? Dan is het tijd om te gaan. Sorry not sorry;

✈ Ga op kookcursus op bestemming zodat je zelf meer kennis opdoet en dus meer vertrouwen krijgt in de lokale gerechten;

✈ Nieuw restaurant gevonden? Met veel communicatie en veel gezond verstand: uitproberen, uitproberen, uitproberen (ik begon met witte rijst en gegrilde groenten en heb echt doodsangsten uitgestaan, maar hé: here I am!);

✈ Ga met een local op pad (waar je goed mee kunt communiceren): naar de markt, naar een restaurant en vraag en leer zoveel je wil;

✈ Ben alsjeblieft voorzichtig met (street) food markets (ben ik zelf huiverig voor: alle ingrediënten liggen bij elkaar en meestal is er maar één pan);

✈ Spendeer één middag in een supermarkt om alle ingrediënten op verpakkingen te ontcijferen, zodat je weet wat jouw to go to voedsel wordt;

✈ Draag altijd medicijnen bij je voor worst case scenarios. Willen we niet aan denken, maar stop die antihistamine en EpiPen gewoon in je tas. Klaar;

✈ Zit je afgelegen? Ben je op dagtocht? Of op een plek waar je lastig medische hulp kunt krijgen? Neem alsjeblieft geen risico’s. Zorg voor je eigen vertrouwde voedsel. Heb je niets mee? Dan lijd je desnoods honger, tot je weer veilig kunt eten. Niet doodgaan in de wildernis;

✈ Luister naar je intuïtie: voelt iets niet goed? Niet doen! Wegwezen.

Ik hoop echt dat je wat hebt aan deze tips, en dat jij ook gewoon lekker de wereld in trekt. Met of zonder allergie. Laat je niet tegenhouden!